اثر ترکیب دیواره بر ویژگی های کانتاگزانتین طبیعی ریزپوشانی شده به روش خشک کن پاششی

سابقه و هدف: کانتاگزانتین کتوکاروتنوئیدی است که در صنایع دارویی، پزشکی، آرایشی، آبزیان، ماکیان و غذایی به کار می رود. با توجه به محدودیت مصرف رنگدانه های مصنوعی در صنایع غذایی، تولید کانتاگزانتین از منابع طبیعی افزایش یافته است. کانتاگزانتین ملکولی غیراشباع بوده که نسبت به عوامل محیطی حساس است. ریزپوشانی با خشک کن پاششی روشی برای حفظ کاروتنوئیدها در مقابل عوامل محیطی است که در این تحقیق جهت پایداری کانتاگزانتین استخراجی از منبع میکروبی به کار رفته است. هدف از این تحقیق مقایسه تأثیر چند دیواره پوششی پلی ساکاریدی بر ویژگی ها و پایداری کانتاگزانتین ریزپوشانی شده بود. مواد و روشها: از باکتری دایتزیا ناترونولیمنائه جهت تولید کانتاگزانتین استفاده شد. ریزپوشانی کانتاگزانتین با صمغ عربی، مالتودکسترین و پولولان به عنوان پوشش دیواره و با روش خشک کن پاششی صورت پذیرفت. اثر افزودن مالتودکسترین و پولولان در ترکیب با صمغ عربی به عنوان پوشش دیواره، بر ویژگی ها و پایداری ریزکپسول های تولیدی بررسی شد. یافتهها: نتایج نشان از عدم تأثیر نوع دیواره بر میزان رطوبت و فعالیت آبی ریزکپسول ها و تأثیر معنی دار بر سایر ویژگی های مورد بررسی داشت. ترکیب دیواره ای صمغ عربی و پولولان دارای کوچک ترین اندازه و کمترین کاروتنوئید سطحی بود در حالی که ریزکپسول های تهیه شده از مالتودکسترین دارای بزرگ ترین اندازه ذرات و کمترین میزان کارایی بودند. نتایج نشان داد که تخریب کاروتنوئید ریزکپسول تهیه شده از ترکیب دیواره پولولان و صمغ عربی بسیار کندتر از ریزکپسول تهیه شده از مالتودکسترین طی شش ماه نگهداری بوده است. نتیجه گیری: این تحقیق نشان داد که ریزپوشانی به روش خشک کن پاششی و استفاده از ترکیب پولولان و صمغ عربی می تواند موجب حفظ رنگدانه کانتاگزانتین طبیعی گردد. واژگان کلیدی: کانتاگزانتین، ریزپوشانی، خشک کن پاششی، پولولان، صمغ عربی